ႏိုင္ငံေရးမိတ္ဆက္ -ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား (Political Ideologies)

ႏိုင္ငံေရးမိတ္ဆက္ -ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား (Political Ideologies)

ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား၏ သေဘာသဘာ၀

(The Nature of Political Ideologies)

ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ားအေၾကာင္းကို ေလ့လာရာတြင္ ယင္းတုိ႔၏ သေဘာသဘာ၀ကိုလည္း ျပန္လည္သံုးသပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အလားတူပင္ ႏုိင္ငံ ေရးသေဘာတရားမ်ား၏ သမုိင္းကိုလည္း စဥ္းစားဆင္ ျခင္ရန္လိုအပ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရား ဆုိသည့္ အသံုးအႏႈန္း၏ ထူးျခားခ်က္ကိုလည္း ထည့္ သြင္းစဥ္းစားရေပလိမ့္မည္။
သေဘာတရားဆုိသည္မွာ အျငင္းပြားသည့္ အယူအဆျဖစ္သည္။ ယင္း၏အဓိပၸာယ္မွာ သိလြယ္၊ ျမင္လြယ္ေလာက္ေအာင္ ရွင္းလင္းျပတ္သားျခင္းမရွိ ေခ်။ အတိတ္ကသီ၀ရီမ်ားႏွင့္ သေဘာတရားမ်ားကို မ်က္ျမင္တန္ဖိုးအတုိင္း သေဘာမထားရန္ သတိျပဳရ မည္ျဖစ္သည္။ သီ၀ရီသမားတုိ႔သည္ သိလြယ္ျမင္လြယ္ မရွိသည့္ ထူးျခားေထြျပားေသာသီ၀ရီမ်ားကို ခ်မွတ္ ေပးခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းမွာ ဂႏၴ၀င္သ ေဘာတရားမ်ားေၾကာင့္ အေျချမင့္လာေသာ ႏိုင္ငံေရး ကို ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ အေရးကိစၥအျဖစ္ အေရးဆိုေန ျခင္းကို ေလ်ာ့က်ေစလိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ေန႔စဥ္ႏိုင္ငံေရးဆုိင္ရာ စိတ္တက္<ကမႈသေဘာ တရားကို ထိခိုက္ေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ လက္၀ဲလက္ ယာႏုိင္ငံေရးသမားတို႔ ဖန္တီးသည့္လုပ္ထံုးလုပ္နည္း တစ္ရပ္သာျဖစ္သည္။ သေဘာတရားဆိုသည့္ စကား လံုးသည္ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလႏွင့္ နပိုလီယံ လက္ထက္တြင္ ထင္ရွားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သိျမင္နား လည္ျခင္း၏ အေကာင္းျမင္သေဘာထားကို လက္ခံ ယံုၾကည္သူသည္ စိတ္ကူးႏွင့္ အျဖစ္မွန္ကို ရွင္းလင္းစြာ သိျမင္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႔ သိျမင္ႏိုင္ပါက သဘာ၀ကို တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္လုပ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
အမွန္အားျဖင့္ဆုိရေသာ္ သေဘာတရားသည္ စိတ္ကူးကို သိပၸံနည္းက်ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟုယူဆ သူမ်ားလည္းရွိသည္။ စိတ္ကူးကို ယင္းသုိ႔ သိပၸံနည္း က်ခ်ဥ္းကပ္ရာတြင္ စိတ္ကူးႏွင့္ တကယ့္လိုအပ္ခ်က္ အစစ္အမွန္တို႔၏ဆက္ႏႊယ္မႈကို ရွင္းလင္းသြားေစသည္ ဟုလည္း ယူဆသည္။ စိတ္ကူးအေပၚတြင္ အေကာင္း ျမင္သေဘာထားသည္ မၾကာမီအတြင္းမွာပင္ နပိုလီ ယံ၏ အယူအဆႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ နပိုလီယံက လက္ေတြ႕မက်သည့္ သေဘာတရားမ်ား ကို ေသခ်ာစြာဆန္းစစ္၍ ဖယ္ရွားခဲ့သည္။ သေဘာ တရားႏွင့္ သေဘာတရားသမားမ်ားကို ဆန္႔က်င္ျခင္း သည္ နပိုလီယံလက္ထက္မွစ၍ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္တစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။
မာ့ခ္ႏွင့္အိန္ဂ်ယ္တုိ႔သည္ အထင္ရွားဆံုးေသာ သီ၀ရီသမားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သူတုိ႔သည္ သေဘာ တရားအဆင့္အတန္းမ်ားအား မႏွစ္သက္ေၾကာင္း မဆုတ္မနစ္အခိုင္အမာေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ သူတုိ႔အဖို႔ ဆိုရလွ်င္ သေဘာတရားသည္ မူရင္းသေဘာထား၏ အဓိပၸာယ္ေျပာင္းလဲသြားေစရန္ ဖန္တီးမႈတစ္ခုသာျဖစ္ သည္။ သေဘာတရားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အေလးအနက္ ေဖာ္ျပထားသည့္သမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားသည္ စိတ္ကူး သက္သက္ျဖစ္႐ံုမွ်မက အမွန္တရားမွ လမ္းလႊဲေပး ျခင္းလည္းျဖစ္သည္ဟု သူတုိ႔ကဆုိသည္။ သေဘာ တရားအေနအထားတုိ႔သည္ ဘုရားရွိခိုးျခင္း၊ အက်င့္ သီလေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ ေဟာေျပာျခင္းႏွင့္တရား ဥပေဒ တုိ႔၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ မီးခိုးကန္႔လန္႔ကာမ်ား (Smoke Screens) အျဖစ္သာရွိေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု သူတုိ႔က သေဘာထားသည္။ သေဘာတရားမ်ားသည္ လူအုပ္စုမ်ား သုိ႔မဟုတ္ လူတန္းစားမ်ားကို ထိုးႏွက္ ျခင္းအား အကာအကြယ္မေပးႏိုင္ဟုဆုိလိုျခင္းျဖစ္သည္။
အလားတူပင္ ေခတ္သစ္ကြန္ဆာေဗးတစ္ ေတြးေခၚရွင္မ်ားကလည္း သေဘာတရားဆုိသည့္ဘာ သာစကားသည္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ေသာ သေဘာကို ေဆာင္သည္ဟု ဆုိသည္။ မာ့ခ္ႏွင့္ အိန္ဂ်ယ္တို႔သည္ သေဘာတရားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အလြန္အေရးပါေသာ မူလအဓိပၸာယ္ကို ေပၚလြင္ေအာင္ရွင္းလင္းေပးႏိုင္သူ မ်ားျဖစ္သည္ဟု ေခတ္သစ္ကြန္ဆာေဗးတစ္မ်ားကဆုိ သည္။ သေဘာတရားသည္ စိတ္ကူးကို အမွန္တကယ္ ကိုယ္စားျပဳ၍ ႐ႈပ္ေထြးေသာႏိုင္ငံေရးေလာကအတြက္ သီ၀ရီတစ္ရပ္အျဖစ္ ဖန္တီးထားသည့္အရာသာျဖစ္ သည္ဟုလည္းယံုၾကည္သည္။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းအဆင့္ ဆင့္တြင္ မလႊဲမေရွာင္သာဘဲ စိမ္းကားမႈမ်ားႏွင့္ ေသြးခြဲ မႈမ်ားေပၚေပါက္လာတတ္သည္။ ယင္းသုိ႔ မႏွစ္ၿမိဳ႕ ဖြယ္ရာ ေလာကအထဲတြင္ လူသားမ်ား ေက်နပ္ေရာင့္ ရဲစြာေနထိုင္ၾကရသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ သေဘာတရားသည္ အလြန္ အႏၲရာယ္မ်ားသည့္ ႐ူးသြပ္မႈတစ္ခုသာျဖစ္သည္ဟု အခ်ဳိ႕ေ၀ဖန္သံုးသပ္သူမ်ားက ယံုၾကည္သည္။ စစ္မွန္ ေသာ လက္ေတြ႕ေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခုျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆုိသည္။ ဤအ ေနအထားတြင္ လူသား၏လြတ္လပ္မႈအတြက္ အေကာင္ အထည္ရွိသည့္ အကာအကြယ္မရွိေသးဟုယူဆသည္။ အလားတူပင္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရပ္မ်ားအတြက္လည္း အကာအကြယ္မရွိေသးဟု ဆိုသည္။ စိတ္ကူးယဥ္ သေဘာတရားေနာက္သုိ႔လိုက္ႏိုင္ေစရန္ အဆိုပါလြတ္ လပ္ခြင့္မ်ားကို ေဘးဖယ္ထားရျခင္းျဖစ္သည္။
မာ့ခ္ႏွင့္အိန္ဂ်ယ္တုိ႔အတြက္ ဆိုပါမူ သေဘာ တရားမ်ားသည္ အဓိပၸာယ္လြဲမွားေစရန္ ဖန္တီးထား သည့္အယူအဆမ်ားသာျဖစ္သည္။ ယင္းသေဘာတရား မ်ားအရ လူတန္းစားအက်ဳိးကို စံအျဖစ္ေဖာ္ျပထား ျခင္းမ်ားရွိသည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း လုိက္နာရန္ တရားဥပေဒမ်ားကိုလည္း သတ္မွတ္ထားသည္။ သုိ႔ရာ တြင္ လူအမ်ားစု နစ္နာၾကရၿပီး အခြင့္ထူးခံလူတစ္စု ကသာ အက်ဳိးခံစားခြင့္ရွိသည္ဟု သူတုိ႔က သံုးသပ္ သည္။
ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အျပင္း အထန္ျငင္းခံုခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသုိ႔ ျငင္းခံုခဲ့ၾကသည့္ အက်ဳိးတရားအျဖစ္ သေဘာတရားဆုိင္ရာဆန္႔က်င္မႈ ဆုိသည့္ ေ၀ါဟာရတစ္ခုေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ယင္း ျငင္းခံုမႈမ်ားကပင္ သေဘာတရားမ်ား၏အေၾကာင္းကို သိျမင္ေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ ျငင္းခုန္မႈဟန္(Style) တစ္ခုလည္းေပၚ ေပါက္လာခဲ့သည္။ ယင္းဟန္သည္ပင္လွ်င္ သေဘာ တစ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္သည္ဟုဆုိၿပီး ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ခဲ့ၾကသည္။ ဘာသာေရးႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ေရး ေဟာ ေျပာမႈမ်ားႏွင့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို မာ့ခ္ႏွင့္အိန္ဂ်ယ္ တုိ႔က ဆန္႔က်င္ၾကသည္။
ပညာရွင္တစ္ဦး (Minogue) က အကန္႔ အသတ္ရွိေသာ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားကို လက္ခံရန္ လူအမ်ားအားေဖ်ာင္းဖ်၍ ေရးသားခဲ့သည္။ ယင္းသည္ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးဘ၀တြင္ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္သည္ဟု သူ က ဆုိသည္။ မူလသေဘာထားအေၾကာင္းရင္းကို အေျခခံမွစ၍ ေျပာင္းလဲရန္ ေျပာဆိုျခင္းမ်ဳိးကို ေရွာင္ ၾကဥ္ခဲ့သည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ေသာ ရပ္တည္ခ်က္မ်ဳိးကို သေဘာတရားဟု ဆုိႏိုင္ေသာ္လည္း ယင္းသေဘာ တရားတြင္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ကိစၥမ်ား၌ အမ်ားလက္ခံက်င့္သံုးလ်က္ရွိသည့္ ေယဘုယ်သေဘာ ထားကို လက္ခံရန္ ဆြယ္တရားေဟာျခင္းမ်ားကို ျပဳ လုပ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ သူတုိ႔ဆင္ေျခေပး၍ ရွင္း လင္းေျပာၾကားခ်က္မ်ားသည္ ဂႏၴ၀င္သေဘာတရား မ်ားပင္ျဖစ္သည္။
မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ားအတြင္းက ေ၀ဖန္သံုး သပ္သူ ပညာရွင္မ်ားသည္ သေဘာတရားမ်ားအေပၚ အာ႐ံုစူးစိုက္မႈမ်ား တိုးပြားလာခဲ့ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။ အာ႐ံုစူးစုိက္မႈႏွင့္အတူ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မႈမ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရား မ်ားအေပၚတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သံုးသပ္ခဲ့ၾက သည္။ လူသားႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ရာတြင္ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားဟန္အမ်ဳိး မ်ဳိး ပါ၀င္သည္။ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ားအေပၚ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ရာတြင္ ပို၍တိက်ေသာစိတ္ကူးမ်ားကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။ ယင္းအခ်က္သည္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ ရပ္၏ အေျခခံျဖစ္သည္ဟု ယူဆသည္။
ပညာရွင္တစ္ဦး (Eatwell) က ခြဲျခမ္း စိတ္ ျဖာရာ၌ သေဘာတရားမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရပ္ အတြက္ တိက်ေသာ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္မ်ား ပါ၀င္ရ မည္ဟု ဆိုသည္။ ယင္းအစီအစဥ္ကို လူအမ်ားက လက္ခံယံုၾကည္ရမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႔ ယံုၾကည္မွ သာ ေထာက္ခံၾကမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းအစီအစဥ္မ်ား သည္ လူသား၏သဘာ၀အေနအထားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြျဖစ္ရမည္ဟုလည္း ဆုိသည္။ သမုိင္း၏ ျဖစ္ရပ္ ေရွ႕ေနာက္အစီအစဥ္၊ လူမႈဆက္ဆံေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး စီမံေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚတြင္ လူအမ်ားယံုၾကည္ မႈရွိရန္မ်ားစြာအေရးႀကီးသည္။
ႏိုင္ငံေရးတြင္ အမွန္အတုိင္းသာျပဳလုပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာ၌ အ႐ႈပ္အေထြးမရွိေသာ အေၾကာင္း အရာဟူ၍မရွိေခ်။ လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္စီးပြား ေရးစနစ္ကို ေထာက္ခံသူသည္ ေစ်းကြက္ကလူတစ္ဦး ခ်င္း၏ လြတ္လပ္မႈကို တုိးျမင့္ေစသည္ဟု ႐ႈျမင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ လုပ္ငန္းစီမံခ်က္တိမ္းၫြတ္မႈ၊ ၿခိမ္း ေျခာက္မႈႏွင့္ ႐ႈပ္ေထြးေပြလီေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကို စိစစ္ ရမည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ အစိုးရ၏ (ႏိုင္ငံေတာ္၏) စြက္ဖက္မႈမလႊဲမေရွာင္ပါ၀င္ေရးကို ေထာက္ခံသူမ်ား အေနျဖင့္ လူမႈဖူလံုေရးကို တရားမွ်တစြာ ေ၀ငွျဖန္႔ျဖဴး ေရးကိစၥတြင္ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည့္ သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ သေဘာထားႏွင့္ဆင္ျခင္တံုတရား ဆုိင္ရာ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာတန္ဖိုးမ်ားကို ႐ႈျမင္သံုးသပ္ရ မည္ျဖစ္သည္။ ယုတၱိရွိ၍ ယံုၾကည္ေလာက္ေသာ ႏုိင္ငံ ေရးတန္ဖိုးမ်ားကို အၿပီးအျပတ္တည္ေဆာက္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းမရွိသကဲ့သုိ႔ လူအမ်ားက ဆန္႔က်င္သည့္ ႏိုင္ငံ ေရးလုပ္ရပ္ကို ပယ္ဖ်က္ရန္ လြယ္ကူေသာ နည္း လမ္းလည္းမရွိေခ်။ ဖက္ဆစ္တုိ႔ က်င့္သံုးသည့္ ရန္လို ေသာ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒႏွင့္ လူတစ္စုႀကီးစိုးေရး၀ါဒ တုိ႔သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအၾကားတြင္ ရွိ သည့္ သာတူညီမွ်စနစ္ကို ဆန္႔က်င္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ယင္းစနစ္ကို ဖယ္ရွားရန္ ဆင္ျခင္တံုတရားအတုိင္း အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ဆင္ျခင္သံုးသပ္မည့္ နည္း လမ္းမရွိေခ်။

ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားႏွင့္ သမုိင္းစဥ္
(Political Ideology and History)

ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရး ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ တိတိက်က်သတ္မွတ္ထားေသာ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားႏွင့္ ေယဘုယ်အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကို ေပါင္းစပ္ထားသည့္ ယံုၾကည္မႈမ်ားျဖစ္သည္။ အေရး ပါသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားပညာရွင္မ်ားမပါမျဖစ္ပါ၀င္ ၾကရသည္။ သူတုိ႔ေထာက္ခံတင္ျပသည့္ အဆိုျပဳခ်က္ မ်ားကို ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ အထူးအေလးထား၍ လုိက္နာၾကရသည္။ လက္ေတြ႕ဘ၀တြင္ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားမ်ား ပတ္သက္ပါ၀င္ျခင္းသည္ ကမၻာ ႀကီး အေျပာင္းအလဲျဖစ္ရာ၌ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရား မ်ား ပါ၀င္သည္ဟု အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္သည္။ လက္ ေတြ႕ ဘ၀၏ အေျပာင္းအလဲအေတြ႕အႀကံဳတစ္ရပ္ကို ေတြ႕ရွိေနရသည္။ ထူးျခားသည္မွာ ယင္းအေတြ႕အႀကံဳ သည္ အစဥ္ထာ၀ရရွိေနၿပီး အတိတ္ဆီသုိ႔ မရပ္မနား ေရြ႕လ်ားေျပာင္းလဲေနျခင္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးသေဘာ တရားႏွင့္ ေျပာင္းလဲေနေသာ ကမၻာႀကီးအၾကားရွိ ဆက္ စပ္မႈအရ အစဥ္ထာ၀ရတည္ၿမဲေသာႏိုင္ငံေရးသေဘာ တရားဟူ၍မရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ မရပ္မနားေျပာင္း လဲေနေသာ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ သူတုိ႔၏ ႏိုင္ငံေရး အယူအဆမ်ား မွန္ကန္ေၾကာင္း၊ ျပည္သူမ်ားအား တင္ျပ၍ မိမိတုိ႔ဘက္သုိ႔ပါ၀င္ေအာင္ စည္း႐ံုးၾကရ သည္။ ယင္းသုိ႔စည္း႐ံုးရာတြင္ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရား မ်ားကို အသံုးျပဳၾကရသည္။ ယင္းသုိ႔ ႏုိင္ငံေရးသေဘာ တရားမ်ား၏ေရွ႕ေနာက္ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာ ဆိုျခင္းေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား အဘယ္ ေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ရေၾကာင္း ထင္ရွားစြာ သိရျခင္းျဖစ္သည္။
ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနသည္ အခ်ိန္ႏွင့္ အတူ ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ယခင္က ျပည္သူမ်ားထံတင္ျပခဲ့သည့္ အဆုိျပဳခ်က္ႏွင့္ အယူ အဆမ်ားသည္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္တြင္ မသင့္ေလ်ာ္ ေတာ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ လက္ေတြ႕လုပ္ကိုင္ရသည့္ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနသည္လည္း တစ္ေနရာႏွင့္ တစ္ေနရာ မတူဘဲ အေျပာင္းအလဲမ်ားရွိသည္။ သုိ႔ ျဖစ္၍ သေဘာတရားအျမင္တို႔က ေဒသအတြင္းအမ်ဳိး မ်ဳိး အဖံုဖံုျဖစ္ေနေၾကာင္း အထင္အရွားေတြ႕ရွိၾကရသည္။ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားမ်ား ထပ္တူထပ္မွ် တူညီေရး သည္ အရာ၀တၳဳတစ္ခုကို အခ်ိန္ကာလၾကာျမင့္စြာ အေျပာင္းအလဲမျပဳလုပ္ဘဲ ထိန္းသိမ္းထားလိုသူမ်ား အတြက္ ျပႆနာတစ္ရပ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ယင္း အခ်က္ကို အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရး သေဘာ တရားအေျပာင္းအလဲမ်ားအရ ထင္ရွားသိ သာသည္။ လစ္ဘရယ္အယူ၀ါဒကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံေရး သေဘာတရားသည္ အေျပာင္းအလဲလုပ္ရန္ မလိုအပ္ ေသာ သေဘာတရားတစ္ခုမဟုတ္ေခ်။
ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ၏ဘ၀တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္က ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ခြင့္မရွိ ဟုယူဆသည္။ ယင္းသေဘာတရားအတုိင္းျဖစ္ေစရန္ လည္း ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ အျခားတစ္ဖက္ တြင္မူ ယင္းအယူအဆကို ဆန္႔က်င္သူမ်ားရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ လစ္ဘရယ္အယူ၀ါဒကို လက္ခံသူမ်ဳိး ဆက္သစ္မ်ားက အစဥ္အလာအားျဖင့္ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ ဦးတစ္ေယာက္တည္းႏွင့္သာသက္ဆုိင္သည္ဟုလက္ခံ က်င့္သံုးခဲ့သည့္ အေရးကိစၥမ်ားတြင္ပင္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ စြက္ဖက္မႈလိုအပ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သိျမင္လာ ၾကၿပီျဖစ္သည္။ ။
ရည္ၫႊန္း- Politics; An Introduction P.P 252-281